UWAGA! W roku 2020 książka ta ukazała się w nowym wydaniu i z nowym tytułem: „Wirusowe choroby zakaźne. Skuteczne leczenie i profilaktyka”

Jak ten czas szybko mija i jak duże przynosi zmiany!

Wszystko zaczęło się 4 lata temu: pewnego styczniowego wieczoru opublikowałam na witrynie bloga artykuł na temat niewiarygodnych efektów terapeutycznych witaminy C, jakie uzyskiwał w latach 30-tych i 40-tych ubiegłego wieku pewien lekarz, dr Fred Klenner, praktykujący w niewielkim, małomiasteczkowym szpitalu w Reidsville (Północna Karolina, USA).

Artykuł ten zatytułowany „Raport Klennera czyli czego (prawie) nikt nie wie o witaminie C” wywołał prawdziwą burzę w polskim internecie: zawierał między innymi gotowy do pobrania dokument autorstwa pana doktora (tytułowy „Raport Klennera”), który specjalnie dla naszych czytelników przetłumaczyłam z języka angielskiego.

W swoim raporcie dr Klenner szczegółowo przedstawiał w jaki sposób jego pacjenci chorzy np. na polio czy inne „nieuleczalne” choroby (szczególnie wirusowe jak świnka, odra, różyczka, półpasiec, opryszczka, wirusowe zapalenie płuc itd.) wracali do zdrowia w ciągu zaledwie kilkudziesięciu godzin po podaniu odpowiednich dawek witaminy C (to były lata 40-te, wtedy lekarzowi wolno było „takie rzeczy” robić bez pytania się kogokolwiek o cokolwiek, bez skrępowania sztywnymi procedurami czy też zasadami tzw. „medycyny opartej na dowodach”).

I wtedy się zaczęło!

Raport Klennera pobrało z witryny tego bloga kilkadziesiąt tysięcy użytkowników z całej Polski, przekazywano sobie jego treść z ust do ust, rozmawiano o nim wszędzie.

Moja skrzynka mailowa pękała w szwach, na blogu i w komentarzach na Facebooku zaroiło się od niedowiarków i zwykłych hejterów, a także bardzo miłych, choć kompletnie zdezorientowanych ludzi (w tym lekarzy), niezmiernie zaciekawionych całą tą sprawą.

Dlaczego nikt (z wyjątkiem garstki wtajemniczonych) nic o tym do tej pory nie wiedział?

To była prawdziwa rewolucja! Ludzie dowiedzieli się, że jest „coś” na wirusy. Do tej pory uważane za niepokonane, bo powodujące choroby nieuleczalne medycznie.

Na bakterie medycyna ma broń w postaci antybiotyków. Na wirusy nie ma do zaproponowania w zasadzie nic – z wyjątkiem szczepień w ramach profilaktyki, a w razie zachorowania łagodzenia objawów chorobowych metodami tradycyjnymi (odpoczynek w łóżku, dużo snu, spożywanie dużej ilości płynów i specyfiki przeciwgorączkowe lub przeciwbólowe w razie potrzeby).

Ostatnie 4 lata przyniosły w Polsce w tym względzie ogromne zmiany: teraz wielu o działaniu witaminy C już wie, a każdego dnia coraz więcej osób nie tylko dowiaduje się o tym ale i przekonuje się na własnej skórze, że stary dr Klenner miał rację: witamina C podana w odpowiedniej dawce i częstotliwości działa skutecznie jako czynnik antywirusowy, antybakteryjny, antyhistaminowy, przeciwgorączkowy, przeciwbólowy, antytoksyczny.

W ciągu tych ostatnich kilkudziesięciu miesięcy od publikacji Raportu Klennera zdarzenia potoczyły się lawinowo i przyniosły szybko i niespodziewanie „skok kwantowy” w świadomości  wielu Polaków, dzięki działaniom wielu ludzi dobrej woli: jeszcze tego samego roku na fali popularności tematu autor Jerzy Zięba błyskawicznie napisał i wydał (latem 2014) książkę „Ukryte terapie”, w której poświęcił sporo miejsca witaminie C.

Kto zatem nie dowiedział się o terapiach witaminą C i pracach Klennera z bloga Akademii Witalności, ten z pewnością dowiedział się o tym nieco później  z tej właśnie książki, która szybko zyskała popularność , otrzymując przy tym w niektórych gremiach etykietkę „kontrowersyjnej” (autorowi zarzucano np. że nie wie o czym pisze, skoro nie jest lekarzem, a inżynierem), co tylko przyniosło jej większą popularność i zachęcało do lektury.

Kilkanaście miesięcy później pojawiła się w przekładzie na język polski bezprecedensowa książka obalająca wiele witaminowych mitów, „Wylecz się sam. Megadawki witamin”, której autorem jest dr Andrew Saul (biolog, nauczyciel, redaktor naczelny Orthomolecular Medicine News Service, niestrudzony propagator dokonań medycyny ortomolekularnej).

Wiedza na temat skuteczności witamin stosowanych w dużych dawkach (a w szczególności witaminy C) zaczęła wtedy wartkim strumieniem rozlewać się po całym kraju, zataczając coraz szersze kręgi – od strzech aż po salony.

Aczkolwiek wciąż jeszcze czasem była przyjmowana przez niektórych dosyć nieufnie i z pewną dozą niedowierzania, bo przecież cały czas mówimy o doniesieniach przekazywanych przez osoby nie będące naukowcami czy praktykującymi lekarzami.

Rodzić się zatem mogły pewne wątpliwości: skoro witamina C ma taki potencjał, to wszyscy lekarze na pewno by o tym wiedzieli!

Książka o witaminie C napisana przez… fachowca?

Tak, w końcu doczekaliśmy się!

Oto teraz polscy czytelnicy mogą zagłębić się w lekturę książki całkowicie fachowej, napisanej tym razem już przez praktykującego lekarza, naukowca, doktora nauk medycznych i niekwestionowany autorytet w dziedzinie stosowania witaminy C – zarówno w profilaktyce jak i leczeniu szeregu chorób.

Mowa o książce „Wyleczyć nieuleczalne. Witamina C: choroby, infekcje, toksyny” – jej autorem jest doktor nauk medycznych Thomas E. Levy.

UWAGA! W roku 2020 książka ta ukazała się w nowym wydaniu i z nowym tytułem: „Wirusowe choroby zakaźne. Skuteczne leczenie i profilaktyka”.

Pierwsze wydanie tej pozycji w Stanach Zjednoczonych miało miejsce w 2002 roku. Niektórzy mogą już być zaznajomieni z postacią tego lekarza: dr Levy gościł w Polsce w zeszłym roku, jego wykładu można było wysłuchać na żywo na zeszłorocznej „Wiośnie Zdrowia” w Katowicach.

Dr nauk medycznych Thomas E. Levy jest absolwentem biologii na jednej z najlepszych wyższych uczelni w Stanach Zjednoczonych — Uniwersytecie Johna Hopkinsa w Baltimore w stanie Maryland (tytuł magistra uzyskał w 1972 roku). W 1976 roku ukończył studia medyczne w Tulane University School of Medicine w Nowym Orleanie (stan Luizjana), gdzie specjalizował się kolejno w medycynie wewnętrznej i kardiologii. Po zakończeniu studiów podyplomowych habilitował się i pracował na tej uczelni przez kolejne trzy lata.

Po okresie prywatnej praktyki w dziedzinie kardiologii osób dorosłych dr Levy rozpoczął w 1994 roku, wspólnie z dr. Halem Hugginsem, badania medycznego wpływu czynników toksycznych w stomatologii. W 1998 roku ukończył też studia prawnicze na Uniwersytecie w Denver, a następnie prowadził praktykę prawną w Kolorado i w Dystrykcie Kolumbii. Jest autorem licznych publikacji naukowych, artykułów oraz książek, jego witryna internetowa znajduje się pod adresem: https://www.peakenergy.com/

Jak przystało na dzieło stworzone przez lekarza medycyny – w książce „Wyleczyć nieuleczalne” na każde stwierdzenie znajdziemy odniesienie do badań naukowych, z zaznaczeniem czy chodzi o badania in vitro czy in vivo, na zwierzętach czy na ludziach.

Ogółem w swojej książce dr Levy przytacza imponującą ilość badań naukowych dotyczących witaminy C wykonanych na przestrzeni ostatnich dekad – jest ich w tej książce ponad 1200!

Mamy tu czarno na białym podane fakty na temat tego co witamina C potrafi gdy jest stosowana w odpowiedniej dawce i odpowiednio długo, przy czym dr Levy podał je czytelnikowi w sposób nie tylko fachowy, ale i wyczerpujący: przekopywanie się przez sterty danych aby zebrać je w jednej wartościowej książce zajęło autorowi ponad cztery lata.

„Wyleczyć nieuleczalne” napisana została przystępnym językiem, który mimo wszystko dla przeciętnego zjadacza chleba może wydać się miejscami być może nieco zbyt oschły, naukowy, zbyt profesjonalny. Jednak intencją autora było napisanie książki wypełnionej informacjami o wysokim poziomie wiarygodności: początkowo w zamierzeniu miała to być książka skierowana głównie do jego kolegów po fachu – do lekarzy.

Stało się jednak inaczej: informacje zawarte w książce okazały się na tyle przełomowe dla szerokiej publiczności, że książka ta odniosła wkrótce międzynarodowy sukces.

Bardzo się cieszę, że została wydana również w Polsce. Kilka lat temu czytałam ją w oryginale i zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie, poszerzyłam też dzięki niej znacznie swoją wiedzę.

Z niezrównaną maestrią, rozdział po rozdziale, autor wprowadza czytelników w kolejne tajniki stosowania witaminy C w wysokich dawkach. Najważniejsze w tym wszystkim jest to, że stoi za owymi tajnikami nauka oraz całe dekady doświadczenia lekarzy praktyków (w tym samego autora) w pracy klinicznej z pacjentami.

Właściwości witaminy C ani jej potencjał terapeutyczny nie zostały zatem wyssane z palca, jak niektórzy sceptycy chcieliby to widzieć.

Problemem nie jest to, że ona nie działa, bowiem działa doskonale. Problemem nie jest też to, że powoduje skutki uboczne, ponieważ nie powoduje najczęściej żadnych (z wyjątkiem powrotu zdrowia) lub bardzo minimalne (w porównaniu z terapiami farmakologicznymi).

Problemem jest natomiast to, że zbyt mało jeszcze mamy światłych lekarzy, którzy o jej zastosowaniu posiadają odpowiednią wiedzę. Ta książka daje szansę by to zmienić.

Dla kogo jest ta książka?

Tę fenomenalnie napisaną książkę powinien przeczytać każdy – zarówno pacjent jak i lekarz: stanowi ona dla każdego pacjenta doskonały powód by porozmawiać o niej ze swoim lekarzem, a dla każdego lekarza doskonałą okazję, aby uzupełnić i wzbogacić swoją wiedzę.

Gdyby przeczytał ją każdy pacjent (szczególnie cierpiący na jakąkolwiek chorobę przewlekłą, infekcję uznawaną za medycznie nieuleczalną, tudzież ostre lub przewlekłe zatrucie jakąkolwiek toksyną), to wiedziałby, że jego stan może ulec poprawie dzięki odpowiedniemu zastosowaniu witaminy C.

Gdyby przeczytał ją każdy lekarz, to wiedziałby, że nieuleczalność pewnych stanów jest w zasadzie umowna: dzięki witaminie C wielu ludzi można ocalić od cierpień, od poddawania ich terapiom farmakologicznym (o wiele bardziej toksycznym niż witamina C), a nawet od niepotrzebnej śmierci.

Najważniejszym ponadto aspektem kiedy chcemy pragniemy skutecznego stosowania witaminy C jest jej odpowiednie do aktualnych potrzeb dawkowanie: w książce znajdziemy bardzo precyzyjne dane dotyczące skutecznego dawkowania jakie było przez lekarzy stosowane na przestrzeni ostatnich kilku dekad.

W wielu sytuacjach witaminę C można wykorzystać zamiast farmakologii, w innych zaś skorzystać z niej aby wspomóc działanie terapii farmakologicznej, zmniejszyć ryzyko powikłań jak również uczynić terapię farmakologiczną o wiele bardziej skuteczną i/lub zmniejszyć jej skutki uboczne.

Dotyczy to również szczepień i tzw. NOP-ów, niepożądanych odczynów poszczepiennych: z książki doktora Levy’ego dowiemy się jak uchronić się przed NOP-em znacząco minimalizując ryzyko jego wystąpienia jeśli zdecydujemy się na  szczepienie.

Sześć rozdziałów pełnych wiedzy.

Książka „Wyleczyć nieuleczalne. Witamina C: choroby, infekcje, toksyny” (tytuł w nowym wydaniu z 2020 r.: „Wirusowe choroby zakaźne. Skuteczne leczenie i profilaktyka”) składa się z sześciu rozdziałów. W rozdziale pierwszym możemy zapoznać się z podstawowymi teoriami oraz tłem historycznym. Rozdział drugi jest bardzo rozbudowany i dotyczy leczenia, remisji i profilaktyki chorób zakaźnych (wirusowych i niewirusowych), zarówno w stanach ostrych jak i przewlekłych.

Chorób tych jest cała masa, w tym tzw. choroby wieku dziecięcego: odra, świnka, ospa wietrzna i infekcje herpeswirusami, wirusowe zapalenia wątroby, płuc i mózgu, przeziębienie i grypa, aż do wścieklizny, AIDS i wirusa Ebola.

Z chorób niewirusowych omówione zostały krztusiec (postrach każdego rodzica i każdego pediatry), błonica, tężec, gruźlica, paciorkowce, trąd, dur brzuszny, malaria oraz choroby odzwierzęce: trychinoza i bruceloza.

Z innych chorób zakaźnych lub mikroorganizmów patogennych dr Levy opisuje czerwonkę bakteryjną, infekcje bakteriami pseudomonas (pałeczka ropy błękitnej), zakażenie gronkowcem, a także bardziej „egzotyczne” jak ameboza, gorączka plamista Gór Skalistych (powodowana przez bakterie Rikettsia choroba odkleszczowa przenoszona przez kleszcze zamieszkujące głównie Amerykę Północną) czy trypanosomoza (tropikalna choroba wywoływana przez świdrowce).

Ważne jest tutaj precyzyjne rozgraniczenie pomiędzy wyleczeniem, a remisją dokonane na bazie dostępnych materiałów naukowych przez autora.

Jak pisze dr Levy: „Przez remisję choroby zakaźnej – w odróżnieniu od jej wyleczenia – rozumieć będziemy sytuację, w której optymalne dawkowanie powoduje wyraźne cofanie się niektórych bądź wszystkich oznak i objawów oraz poprawę nieprawidłowych wyników badań. Kiedy rezultat taki jest pełny i trwały, wówczas mówimy o wyleczeniu”.

I dodaje: „Unikanie terminów „wyleczenie” i „uzdrowienie” jest równie niewłaściwe i szkodliwe, jak ich nieprawidłowe użycie. Brak wiedzy o nadzwyczajnych właściwościach leczniczych witaminy C w przypadkach chorób zakaźnych sprzyja stosowaniu w nieskończoność wielu niepotrzebnych, a nawet toksycznych leków pogarszających stan kliniczny.  Jeśli but pasuje do stopy, to trzeba go nosić, a skuteczne terapie propagować”.

Nie sposób nie zgodzić się z ostatnim zdaniem i warto wziąć je sobie poważnie do serca.

Z rozdziału drugiego dowiemy się też  o niektórych mechanizmach przeciwzakaźnego działania witaminy C – autor wylicza tutaj dwadzieścia najważniejszych z nich. Wedle stanu dzisiejszej wiedzy nie są znane choroby zakaźne, w których podawanie witaminy C byłoby niebezpieczne lub niepożądane.

Warto bowiem wiedzieć, iż infekcje metabolizują nasze zapasy witaminy C w ustroju jak burza, dlatego ich uzupełnienie jest niezbędne jeśli chcemy szybko poprawić stan kliniczny pacjenta, a nawet w poważnych przypadkach uratować mu życie.

To samo dotyczy zresztą różnego rodzaju zatruć, o czym autor pisze w następnym rozdziale.

Rozdział trzeci nosi tytuł „Ostateczne antidotum” i jest poświęcony działaniu witaminy C jako antytoksyny.

Dowiemy się tutaj o leczeniu nią zatruć spowodowanych przez takie czynniki jak m.in. alkohol (etanol), barbituraty, tlenek węgla (zaczadzenie) i methemoglobinemia, endotoksyny (przy czym pamiętać należy, iż wielu infekcjom towarzyszy masywne powstawanie właściwych dla nich toksyn), zatrucia grzybami, zatrucia strychniną i toksyną tężcową, rozmaite jady (ukąszenia przez jadowite zwierzęta, insekty, pająki, węże), zatrucia dziewięcioma toksycznymi pierwiastkami, w tym metalami ciężkimi (rtęć, ołów, chrom, fluor i fluorki, kadm, arsen, wanad, nikiel oraz aluminium), zatrucia przez pestycydy (omówiono sześć rodzajów powszechnie używanych we współczesnym rolnictwie), przez promieniowanie (to też toksyna!) oraz przez pięćdziesiąt jeden toksycznych dla człowieka substancji, w tym m.in. wiele leków (np. niektóre antybiotyki, niektóre leki używane w onkologii, leki nasercowe i inne), aflatoksyny (rodzaj mykotoksyn), akroleinę, azotany i azotyny, metanol (alkohol metylowy), nikotynę, ozon, porfiryny, PCB (polichlorowane bifenyle), kilka pierwiastków (rubid, selen, stront, tal), sulfonamidy, węglowodory aromatyczne.

Ogrom wiedzy!

Rozdział czwarty zainteresuje zapewne wielu czytelników, bowiem dotyczy tak często krytykowanego przez sceptyków bezpieczeństwa wysokich dawek witaminy C: dr T. Levy podpierając się wszelkimi dostępnymi na dzień dzisiejszy danymi naukowymi rozwiewa tutaj wątpliwości i mity dotyczące przyczyniania się do kamicy nerkowej.

Pisze też jak uniknąć „efektu odbicia” po przerwaniu suplementacji, omawia poza tym takie zagadnienia jak działanie antyoksydacyjne i prooksydacyjne, stosowanie witaminy C u pacjentów z niedoborem enzymu G6PD, przy hemochromatozie czy też stosowanie jej w chorobach nowotworowych i po przeszczepach.

Bezcenne informacje!

Rozdział piąty poświęcony jest nowoczesnej technologii pozwalającej na uzyskanie liposomalnej postaci witaminy C, która poprzez swoją wysoką bioaktywność jest równie skuteczna jak dawniejsze podawanie pozajelitowe, od którego kilkadziesiąt lat temu zaczynał pionier, dr Fred Klenner.

Dzisiaj dzięki owej nowoczesnej technologii pozajelitowe stosowanie witaminy C można zastąpić doustnym przyjmowaniem form liposomalnych, niekiedy wskazane jest łączenie jej z podawaniem pozajelitowym.

Z kolei rozdział szósty zawiera coś, co ucieszy każdego czytelnika po zapoznaniu się z obszernym materiałem teoretycznym, a mianowicie sugestie praktyczne: jak optymalnie dawkować witaminę C (to zainteresuje wszystkich pacjentów), jak sporządzić roztwór do wlewów dożylnych (co zainteresuje z kolei lekarzy) czy też jak postępować w przypadku pacjentów z chorobami nerek.

Poniżej szczegółowy spis treści całej książki:

PODZIĘKOWANIA . . . . . 13
SŁOWO WSTĘPNE . . . . . . 15
PRZEDMOWA . . . . . . . . 19
WSTĘP . . . . . . .  . 25
Rozdział I NIEKTÓRE PODSTAWOWE IDEE I TŁO HISTORYCZNE. . . . . . . . .  41
Teoria życia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41
Ugruntowane błędne przekonania  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43
Ludzka ułomność genetyczna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46
Tło historyczne. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53
Podsumowanie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
Rozdział II LECZENIE, REMISJA I PROFILAKTYKA CHORÓB
ZAKAŹNYCH . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
Wytyczenie drogi: dr Frederick R. Klenner . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
Choroba Heinego-Medina (skuteczne leczenie i profilaktyka)   . . . . . . . . . . . . . . 60
Witamina C w leczeniu choroby Heinego-Medina: badania wspierające . . . . . . 67
Inne wirusowe choroby zakaźne i witamina C  . . . . . .  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69
Wirusowe zapalenie wątroby (skuteczne leczenie i profilaktyka) . . . . . . . . . . . . 69
Odra (skuteczne leczenie i profilaktyka)  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 76
Świnka (skuteczne leczenie i profilaktyka) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
Wirusowe zapalenie mózgu (skuteczne leczenie i profilaktyka) . . . . . . . . . . . . . 83
Ospa wietrzna i infekcje herpeswirusami (skuteczne leczenie i profilaktyka). . 91
Grypa (skuteczne leczenie i profilaktyka) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99
Wścieklizna (skuteczne leczenie?, remisja?, profilaktyka) . . . . . . . . . . . . . . . . . 102
AIDS (skuteczne leczenie?, remisja, profilaktyka). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
Przeziębienie (skuteczne leczenie?, remisja, profilaktyka) . . . . . . . . . . . . . . . . . 115
Wirus Ebola (skuteczne leczenie?, remisja?, profilaktyka?)  . . . . . . . . . . . . . . . 120
Choroby zakaźne niewirusowe i witamina C . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
Błonica (skuteczne leczenie i profilaktyka). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
Krztusiec (skuteczne leczenie?, remisja i profilaktyka). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129
Tężec (skuteczne leczenie i profilaktyka). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 132
Gruźlica (skuteczne leczenie?, remisja i profilaktyka). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 138
Infekcje powodowane przez paciorkowce (skuteczne leczenie
i profilaktyka) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 153
Trąd (skuteczne leczenie?, remisja i profilaktyka)  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167
Dur brzuszny (skuteczne leczenie?, remisja i profilaktyka) . . . . . . . . . . . . . . . . 170
Malaria (skuteczne leczenie?, remisja, profilaktyka?). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .172
Bruceloza (skuteczne leczenie?, remisja, profilaktyka?) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 176
Trychinoza (skuteczne leczenie?, remisja, profilaktyka?). . . . . . . . . . . . . . . . . . 178
Inne choroby zakaźne lub mikroorganizmy
patogenne i witamina C . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 180
Ameboza (skuteczne leczenie?, remisja, profilaktyka) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 180
Czerwonka bakteryjna (skuteczne leczenie i profilaktyka). . . . . . . . . . . . . . . . . 183
Infekcje bakteriami pseudomonas (skuteczne leczenie i profilaktyka). . . . . . . 184
Gorączka plamista Gór Skalistych (skuteczne leczenie, profilaktyka?). . . . . . . 186
Infekcje powodowane przez gronkowce (skuteczne leczenie i profilaktyka). . 188
Trypanosomoza (skuteczne leczenie?, remisja i profilaktyka). . . . . . . . . . . . . . 190
Niektóre mechanizmy przeciwzakaźnego działania
witaminy C. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 191
Podsumowanie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 195
Rozdział III OSTATECZNE ANTIDOTUM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 224
Przegląd tematów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 224
Specyficzne toksyny i witamina C . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 228
Alkohol (etanol). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 228
Barbituraty. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 234
Tlenek węgla. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 235
Endotoksyny. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 236
Methemoglobinemia. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 239
Pięćdziesiąt jeden różnych toksyn. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 242
Zatrucia grzybami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 273
Sześć typów pestycydów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 275
Promieniowanie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 279
Strychnina i toksyna tężcowa. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 286
Dziewięć toksycznych pierwiastków. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 288
Jady. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 320
Podsumowanie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 325
Rozdział IV BEZPIECZEŃSTWO WYSOKICH DAWEK
WITAMINY C . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 370
Wprowadzenie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 370
Długookresowa suplementacja wysokich dawek. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 370
Czy witamina C może być przyczyną kamicy nerkowej? . . . . . . . . . . . . . . . . . . 374
Typowy opis badań związku witaminy C z patogenezą kamicy nerkowej. . . . 384
Witamina C jako przeciwutleniacz i proutleniacz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 389
Witamina C i niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD). . . . 396
Witamina C w chorobach nowotworowych. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .399
Witamina C i celowe hamowanie funkcji układu odpornościowego. . . . . . . . 403
Witamina C i efekt odbicia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 405
Podsumowanie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 406
Rozdział V TECHNOLOGIA LIPOSOMOWA I BIODOSTĘPNOŚĆ
WEWNĄTRZKOMÓRKOWA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 430
Przegląd tematów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 430
Liposomy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 431
Cechy liposomów (opis konwencjonalny). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 431
Unikalne połączenie: liposomy i przeciwutleniacze. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 434
Doustna suplementacja skuteczna jak wlewy dożylne. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 435
Podsumowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 437
Rozdział VI SUGESTIE PRAKTYCZNE  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 444
Równoważenie suplementacji przeciwutleniaczy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 444
Optymalne dawkowanie witaminy C . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 445
Leczenie infekcji i zatruć  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 447
Pacjenci z chorobami nerek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 448
Podsumowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 450
BIBLIOGRAFIA NAUKOWA  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 452
Książki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 452
Pozostałe. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 453

Poniżej oficjalny opis książki udostępniony przez wydawcę:

Opis:

Wyleczyć nieuleczalne to kolejna publikacja podejmująca temat niedocenianej możliwości wykorzystania witaminy C w leczeniu różnych dolegliwości.

Dr Thomas Levy dokonał dogłębnej analizy i syntezy ponad tysiąca dwustu opracowań naukowych, które dowodzą niezbicie, że witamina C podawana w dawkach 5000–20000 mg (doustnie) oraz 20–200 g dożylnie ratowała ludzkie życie w wielu przypadkach, gdy pozostałe metody zawiodły.

Badania potwierdzają skuteczność tego przeciwutleniacza w neutralizacji większości toksyn. Ich kumulacja w organizmie człowieka może wywołać choroby, które konwencjonalna medycyna uznaje za nieuleczalne.

Zatrucia alkoholem, barbituratami, kadmem, ołowiem, a nawet czadem powodują intensywne zużywanie zasobów witaminy C. Jej suplementacja w megadawkach staje się konieczna, ponieważ ludzki organizm nie jest w stanie sam jej wyprodukować.

Witamina C podana dożylnie lub domięśniowo powinna być stosowana we wszystkich formach zatruć: ostrych i przewlekłych. W sytuacjach krytycznych szybka aplikacja dożylna w formie iniekcji lub kroplówki może być jedynym sposobem ratowania życia i opanowania destruktywnego działania toksyny.

Ważnym źródłem inspiracji były dla autora badania doktora Fredericka R. Klennera, który zastosowawszy optymalne dawki witaminy C, uzyskał spektakularne wyniki w leczeniu sześćdziesięciu pacjentów cierpiących na chorobę Heinego-Medina, którą uznaje się za nieuleczalną.

Co istotne, powrót do zdrowia nastąpił bez powszechnie znanych powikłań w postaci kalectwa.

Podobne rezultaty osiągnięto w terapii wirusowego zapalenia wątroby, zatruć chorobotwórczymi bakteriami i grzybami, terminalnych postaci nowotworów oraz wielu innych schorzeń.

     Wyleczyć nieuleczalne dostarcza informacji, jak najskuteczniej wykorzystać witaminę C w leczeniu. Jednocześnie uświadamia czytelnika, że substancja ta jest jednym z najbezpieczniejszych i najmniej toksycznych środków terapeutycznych, który można podawać pacjentom bez względu na diagnozę. Badania dowodzą, że w większości przypadków rezultaty kuracji były imponujące, a jedynym efektem ubocznym okazywał się „chroniczny dobry stan zdrowia”.

 Książka dostępna jest tutaj: [klik].

Od siebie dodam, że tak po mistrzowsku napisana i udokumentowana książka na temat witaminy C musi obowiązkowo znaleźć się w domowej biblioteczce każdego świadomie dbającego o zdrowie!

Czas definitywnie odłożyć do lamusa przestarzały mit „niebezpiecznych witamin”, a już na pewno w odniesieniu do witaminy C, która przez ostatnie 85 lat (odkąd ją odkryto w 1933 roku) była niezliczoną ilość razy skutecznie używana przez lekarzy i samych pacjentów w celach terapeutycznych nie wywołując przy tym szkód, nawet gdy była podawana pacjentom w bardzo dużych dawkach, zarówno doustnie jak i parenteralnie (pozajelitowo – dożylnie, domięśniowo).

Jeśli by była tylko jedna książka o witaminie C, którą dla własnego dobra powinno się koniecznie przeczytać, to jest nią z pewnością „Wyleczyć nieuleczalne” doktora Levy’ego.

Ta lektura zawiera informacje mogące dosłownie uratować zdrowie i życie – twoje, twoich bliskich lub twojego pacjenta.

Pobierz darmowy fragment mojej książki “10 Najpotężniejszych protokołów witaminowych”, rozdział 3 – protokół doustnego stosowania witaminy C, opracowany przez doktora R. Cathcarta ?

Przeczytaj także:

  1. Liposomalna witamina C – jak zrobić w domu i do czego służy?
  2. Witaminowa ochrona przed skutkami ubocznymi szczepień
  3. 6 udowodnionych sposobów na polepszenie zdrowia
  4. 5 powodów dla których „witamina C nie działa”